Panhard EBR
Panhard EBR (ang. Engin blindé de reconnaissance) to francuski opancerzony samochód rozpoznawczy, opracowany w 1950 roku przez firmę Panhard. Pojazd charakteryzuje się kołowym napędem 8×8 oraz zdolnością do przewozu czteroosobowej załogi.
Historia
Po II wojnie światowej armia francuska potrzebowała nowego, ciężkiego samochodu rozpoznawczego. W odpowiedzi na to zapotrzebowanie, Panhard zaprezentował model EBR. Pierwsza konstrukcja opierała się na transporterze AMR 201. Prototypy powstały w 1948 roku i po badaniach zyskały akceptację armii.
Produkcję seryjną rozpoczęto w 1950 roku, wprowadzając różne wersje pojazdu:
- EBR z wieżą FL 11 i działa SA 49 kal. 75 mm (od 1950 roku)
- EBR z wieżą FL 10 i działa SA 50 kal. 75 mm (od 1954 roku)
- Transporter opancerzony EBR bez wieży (produkowany w 1956 roku dla Portugalii)
- EBR FL 11 z działem Mle F 2 kal. 90 mm (od 1963 roku)
Wersja FL 11 nie była przystosowana do pływania. Uzbrojenie obejmowało działko 90 mm oraz trzy karabiny maszynowe kal. 7,5 mm. Pojazd miał cztery osie, a koła środkowe były podnoszone na drogach, a opuszczane w terenie.
Użycie
Od 1951 roku Panhard EBR był wprowadzany do armii francuskiej, gdzie służył w jednostkach rozpoznawczych, w tym podczas wojny algierskiej. Został wycofany z użycia na początku lat 80., kiedy to został zastąpiony przez AMX-10RC.
Uwagi
W sumie wyprodukowano około 1200 sztuk Panhard EBR, co czyni go jednym z istotnych pojazdów rozpoznawczych francuskich sił zbrojnych w okresie powojennym.
