Pancerniki typu Gangut
Pancerniki typu Gangut to pierwsze drednoty zbudowane dla Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego. Zamówione w 1909 roku, weszły do służby w 1914. Podczas I wojny światowej operowały na Bałtyku, a po wojnie zostały włączone do floty radzieckiej. W okresie międzywojennym trzy jednostki przeszły modernizację, a wszystkie aktywnie uczestniczyły w II wojnie światowej.
Specyfikacja
- Ilość zbudowanych okrętów: 4
- Wyporność: 24 800 ton
- Długość: 181,2 m
- Szerokość: 26,9 m
- Zanurzenie: 8,99 m
- Napęd: 4 wały, turbiny parowe Parsonsa, 25 kotłów parowych Yarrowa, moc 52 000 KM
- Prędkość maksymalna: 24,1 węzłów
- Zasięg: 3200 mil morskich przy prędkości 10 węzłów
- Załoga: 1149 osób
- Uzbrojenie:
- 12 dział 305 mm
- 16 dział 120 mm
- 1 działo 76 mm
- 4 wyrzutnie torped kaliber 450 mm
- Opancerzenie:
- Pas pancerny: 125–225 mm
- Pokład: 12–50 mm
- Wieże: 76–203 mm
- Barbety: 75–150 mm
- Nadbudówka: 100–254 mm
Historie jednostek
- „Gangut – Oktiabrskaja Riewolucyja”:
- Budowa: 16 czerwca 1909, zwodowany 20 października 1911, w służbie od 11 stycznia 1915.
- Ostrzeliwał niemieckie wojska podczas II wojny światowej, złomowany w 1959.
- „Pietropawłowsk – Marat”:
- Budowa: 16 czerwca 1909, zwodowany 22 września 1911, w służbie od 5 stycznia 1915.
- Zbombardowany w 1941, po podniesieniu ostrzeliwał oddziały niemieckie, złomowany w 1953.
- „Siewastopol – Pariżskaja Kommuna”:
- Budowa: 16 czerwca 1909, zwodowany 10 lipca 1911, w służbie od 30 listopada 1914.
- Działał na Morzu Czarnym w czasie II wojny światowej, złomowany w 1957.
- „Połtawa – Frunze”:
- Budowa: 16 czerwca 1909, zwodowany 23 lipca 1911, w służbie od 30 grudnia 1914.
- W 1919 roku wybuchł pożar, okręt nie został naprawiony, złomowany w późniejszych latach.
Nazwa Gangut odnosi się do szwedzkiego półwyspu Hanko.
