Pancernik Potiomkin
Pancernik Potiomkin to radziecki film niemy wyreżyserowany przez Siergieja Eisensteina w 1925 roku. Jest to druga część trylogii filmowej, której częścią składową są również filmy Strajk (1924) oraz Październik: 10 dni, które wstrząsnęły światem (1928).
Film oparty jest na faktach dotyczących buntu załogi pancernika „Potiomkin” przeciwko carskiemu dowództwu podczas rewolucji 1905 roku. Jako film propagandowy, miał na celu gloryfikację rewolucyjnych działań marynarzy, jednak dzięki innowacyjnym technikom montażu i artystycznym środkom wyrazu, zdobył uznanie jako jedno z najważniejszych dzieł w historii kina.
Chociaż film jest czarno-biały, niektóre kopie zostały ręcznie pokolorowane, szczególnie czerwony sztandar. Najbardziej pamiętną sceną jest masakra ludności na odeskich schodach, w której żołnierze carscy rytmicznie maszerują, co znalazło odzwierciedlenie w wielu późniejszych produkcjach filmowych.
Znaczenie i uznanie
W 1958 roku, w międzynarodowej ankiecie brukselskiej, film Pancernik Potiomkin zajął pierwsze miejsce jako najlepszy film wszech czasów, co podkreśla jego kluczowe znaczenie w historii kina oraz wpływ na rozwój radzieckiej kinematografii.
Zdjęcia
Film kręcono głównie w Odessie oraz na hulku, którym był pancernik Dwunastu Apostołów.
Obsada
- Aleksandr Antonow – Grigorij Wakalinczuk, bolszewicki oficer
- Władimir Barski – komandor Golikow
- Grigorij Aleksandrow – naczelnik Giliarowski
- Iwan Bobrow – młody marynarz
- Michaił Gomorow – walczący marynarz
- Andriej Fajt – rekrut
- Władimir Uralski
Pancernik Potiomkin pozostaje nie tylko dziełem filmowym, ale i symbolem epoki oraz ważnym punktem odniesienia dla przyszłych pokoleń twórców filmowych.
