Palestra w starożytnej Grecji
Palestra, pochodząca od greckiego słowa pale (zapasy), była szkołą zapasów i boksu w starożytnej Grecji. Zazwyczaj stanowiła część gimnazjonu, a jej członkami byli wolni chłopcy i młodzieńcy, którzy ćwiczyli pod okiem trenerów, znanych jako paidotribes i epistates.
Publiczne palestry były powszechnie dostępne we wszystkich miastach greckich oraz w okręgach kultowych, gdzie organizowano igrzyska. Oprócz tego istniały również prywatne palestry o wyższym standardzie.
Architektura palestry
Palestry charakteryzowały się jednolitą architekturą. Zazwyczaj miały prostokątny kształt i były otoczone czterema portykami, które tworzyły kwadratowy dziedziniec. Po stronie północnej znajdował się portyk z podwójną kolumnadą. W skład infrastruktury palestry wchodziły:
- salki z workami treningowymi (korykeion)
- szatnia (apodyterion)
- łazienki
- składziki na oliwę i piasek
- obszerna sala klubowa (efebeion)
Portyki pełniły funkcję miejsc odpoczynku, spotkań i ćwiczeń, a ich wystrój obejmował kamienne ławy (eksedery) oraz posągi patronów sportowców, takich jak Herakles i Hermes. Latem zajęcia odbywały się na dziedzińcu.
Kategorie
Kategoria: Obiekty sportowe, Architektura starożytnej Grecji
