Pałacyk Gościnny Branickich
Pałacyk Gościnny Branickich to barokowy budynek zlokalizowany w Białymstoku przy ul. Kilińskiego 6. Został zbudowany w połowie XVIII wieku, prawdopodobnie w 1771 roku, według projektu architekta Jana Zygmunta Deybela.
Historia
Budowa pałacyku została przerwana po śmierci Branickiego, a prace nad urządzaniem wnętrz rozpoczęto ponownie w 1776 roku, kończąc je w roku następnym. Wykonawcą tych prac był Jan Sękowski, nadworny architekt Izabeli Branickiej, który zamieszkiwał w pałacyku. W 1796 roku budynek został wydzierżawiony Kamerze, gdzie mieściła się siedziba prezydenta.
Po śmierci Izabeli pałacyk, wraz z zespołem pałacowo-ogrodowym, przeszedł w ręce cara Aleksandra I, a w 1837 roku został przekazany Instytutowi. W 1944 roku budynek został zniszczony w pożarze, a jego odbudowa miała miejsce w 1950 roku, kiedy to stał się siedzibą Muzeum Ruchu Rewolucyjnego. Dziś w pałacyku mieści się Urząd Stanu Cywilnego. Budynek znany jest także jako Pałacyk lub Dom Koniuszego.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Pałacyk Gościnny Branickich jest ważnym punktem w Białymstoku, świadczącym o bogatej historii regionu oraz architekturze barokowej.
