Pałac Staszica w Warszawie
Pałac Staszica, znany jako pałac Królewskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, zlokalizowany jest w Warszawie, na skrzyżowaniu ulic Krakowskie Przedmieście i Nowy Świat. Zbudowany w latach 1820–1823 w stylu klasycystycznym, został zaprojektowany przez Antonia Corazziego na potrzeby Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Budynek przeszedł liczne przebudowy, w tym w latach 1892–1893 i 1924–1926, a po zniszczeniach II wojny światowej został odbudowany w latach 1947–1950.
Historia
Pałac został wzniesiony na miejscu zburzonego kościoła dominikanów. W 1830 roku odsłonięto przed nim pomnik Mikołaja Kopernika. Po rozwiązaniu Towarzystwa w wyniku powstania listopadowego, budynek pełnił różne funkcje, w tym siedzibę Dyrekcji Loterii i Akademii Medyko-Chirurgicznej. W 1890 roku dodano cerkiew św. Tatiany, a w latach 1892–1895 dokonano przebudowy w stylu bizantyjsko-rosyjskim.
W czasie I wojny światowej pałac został przekształcony w klub dla niemieckich żołnierzy. Po wojnie budynek stał się siedzibą wielu instytucji, w tym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego oraz Kasy im. Józefa Mianowskiego. Podczas II wojny światowej pałac uległ znacznym zniszczeniom, jednak po wojnie został odbudowany i przekazany Polskiej Akademii Nauk.
Obecne funkcje
Dziś Pałac Staszica jest siedzibą kilku instytutów I Wydziału Polskiej Akademii Nauk oraz archiwum. Od 1981 roku działa w nim reaktywowane Towarzystwo Naukowe Warszawskiego.
Galeria
- Pałac w 1837
- Pałac Staszica przed II wojną światową
- Pałac Staszica po zniszczeniu w 1945
- Odbudowa pałacu (1949)
- Pałac Staszica
- Fasada pałacu od strony ul. Świętokrzyskiej
- Północna elewacja wewnętrznego dziedzińca
Bibliografia
- Marian Lalewicz, Pałac Staszica w Warszawie Zarys historyi budowy, przebudowy i odbudowy, Warszawa 1932.
- Piotr Biegański, Pałac Staszica – Siedziba Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Warszawa 1951.
