Pałac Republiki
Pałac Republiki (niem. Palast der Republik) był budynkiem w Berlinie, pełniącym rolę siedziby Izby Ludowej Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD) od 1976 roku. Zlokalizowany na Schlossplatz (dawniej Marx-Engels-Platz), obok Katedry Berlińskiej, zastąpił zburzony po wojnie zamek miejski. Budynek, uważany za nowoczesny, został rozebrany w latach 2006-2008, a na jego miejscu odbudowano zamek miejski.
Charakterystyka
Pałac Republiki był wielofunkcyjnym obiektem, w którym znajdowały się:
- trzy restauracje
- teatr z 250 miejscami
- sala kongresowa na 5000 miejsc
- sala plenarna dla 786 osób
- galeria sztuki
- dyskoteka i kręgielnia
W hallu głównym znajdowały się skórzane kanapy oraz rzeźba kwiatu o wysokości 5 metrów. Budynek miał kilka potocznych nazw, m.in. „Ballast der Republik” oraz „Erichs Lampenladen”.
Historia
Budowa Pałacu trwała od 1973 do 1976 roku, a jego architektem był Heinz Graffunder. W obiekcie odbywały się koncerty znanych artystów, jak Udo Lindenberg czy Czesław Niemen, oraz zjazdy partii SED. W 1990 roku miało miejsce historyczne posiedzenie ostatniego parlamentu NRD, które podjęło decyzję o zjednoczeniu Niemiec. Budynek zamknięto dla publiczności w 1990 roku z powodu obecności rakotwórczego azbestu.
Rozbiórka
Plany rozbiórki Pałacu Republiki spotkały się z oporem mieszkańców i artystów. Prace rozpoczęto w lutym 2006 roku, ale z powodu odkrycia azbestu zakończono je w grudniu 2008. Całkowity koszt rozbiórki wyniósł około 12 milionów euro. Ostatecznie na miejscu Pałacu Republiki odbudowano zamek Hohenzollernów.
