Pafawag 3WE i 3WEa
Pafawag 3WE i 3WEa to trójwagonowe elektryczne zespoły trakcyjne wyprodukowane przez Pafawag we Wrocławiu w latach 1974–1980. Powstały w liczbie 28 sztuk, głównie dla trójmiejskiego węzła kolejowego. Po licznych wypadkach większość z nich została zezłomowana, a ostatnie jednostki wycofano z eksploatacji w 2012 roku.
Geneza
W latach 60. XX wieku polskie elektryczne zespoły trakcyjne stały się przestarzałe. W 1964 roku rozpoczęto prace nad nowymi projektami, co doprowadziło do stworzenia jednostek typu 3WE, które miały obsługiwać warszawski i gdański węzeł kolejowy.
Produkcja i Prototypy
W 1973 roku rozpoczęto prace nad dokumentacją konstrukcyjną, a pierwszy prototyp powstał w 1974 roku. W kolejnych latach wyprodukowano serię pięciu jednostek, a od 1978 roku wprowadzono zmodyfikowaną wersję 3WEa.
Konstrukcja
- Wagony: dwa silnikowe i jeden doczepny.
- Wymiary: długość 64 m, masa 147 t.
- Układ osi: Bo’Bo’+2’2’+Bo’Bo’.
- Silniki: 8×205 kW, napięcie zasilania 3000 V DC.
Wnętrze i przestrzeń pasażerska
Jednostki były przystosowane do wsiadania z wysokich peronów, z trzema parami drzwi w każdym wagonie. Wnętrza były dobrze oświetlone i wyposażone w system grzewczy.
Eksploatacja
Pojazdy były początkowo przeznaczone do ruchu w Warszawie, jednak ostatecznie trafiły do Szybkiej Kolei Miejskiej w Trójmieście, gdzie działały do lat 2000. W 2010 roku planowano ich modernizację, jednak zrezygnowano z tych planów w 2012 roku.
Losy po zakończeniu eksploatacji
Po wycofaniu z ruchu w 2012 roku, większość jednostek została skreślona, a sześć z nich ogłoszono jako złom. Jedna jednostka, EW58-028, została zachowana jako eksponat historyczny. W międzyczasie część pojazdów uległa zniszczeniu, w tym poprzez pożary.
Ostatecznie w 2017 roku zapowiedziano plany przywrócenia do stanu oryginalnego jednego z pojazdów, co świadczy o zainteresowaniu historią polskiego taboru kolejowego.
