Pacyfikał – Historia i Funkcja
Pacyfikał (łac. pacificale, od pacificus – czyniący pokój) to tradycyjny sprzęt liturgiczny w Kościele katolickim, który pełnił rolę namiastki pocałunku pokoju. Był on stosowany wśród duchowieństwa podczas mszy.
Początkowo pacyfikał miał formę prostokątnej lub owalnej tabliczki, która nie zawierała relikwii. Był ona podawana wiernym do ucałowania. Te bogato zdobione przedmioty były przechowywane w zakrystii, przykryte pelerynką w odpowiednim kolorze liturgicznym, wraz z ręczniczkiem do wycierania miejsca ucałowania.
Po XIII wieku pacyfikał zyskał nowe kształty, przybierając formę ośmiobocznej tarczy, krzyża lub monstrancji. W tym okresie stał się relikwiarzem, który również był podawany wiernym do ucałowania.
Podsumowanie
- Pacyfikał to sprzęt liturgiczny w Kościele katolickim.
- Pełnił rolę namiastki pocałunku pokoju.
- Początkowo miał formę prostokątnej lub owalnej tabliczki.
- Po XIII wieku przyjął formę ośmiobocznej tarczy lub krzyża z relikwiami.
Przypisy
Bibliografia
Brak danych do bibliografii.
