Ożaglowanie gaflowe
Ożaglowanie gaflowe to typ ożaglowania skośnego, w którym czworokątny żagiel jest rozpięty pomiędzy masztem a skośnym drzewcem, zwanym gaflem. Żagiel może być przymocowany do masztu w sposób umożliwiający jego swobodne przesuwanie, co ułatwia stawianie i zrzucanie żagla.
Ewolucja żagla gaflowego
Żagiel gaflowy powstał z żagla łacińskiego poprzez stopniowe skracanie przedniej części rejki, aż do jej oparcia o maszt. Jest to najczęściej używany główny żagiel skośny na szkunerach, brygantynach i barkentynach, a także jako żagiel dodatkowy na ostatnim maszcie barków i fregat.
Współczesne zastosowanie
Choć kiedyś był powszechnie stosowany na jednomasztowcach, obecnie został niemal całkowicie wyparty przez żagiel bermudzki. Istnieje odmiana ożaglowania gaflowego, zwana guari, w której gafel biegnie niemal pionowo.
Zalety i wady
- Zalety:
- Niżej położony środek ożaglowania w porównaniu do żagla bermudzkiego, co redukuje przechyły.
- Możliwość postawienia topsla – dodatkowego żagla nad gaflem.
- Wady:
- Niższa sprawność na ostrych kursach.
- Uniemożliwienie zastosowania achtersztagu, co wymusza montowanie baksztagów przy większych żaglach.