Owczarek Szetlandzki
Owczarek szetlandzki, znany również jako sheltie, to rasa psów pasterskich pochodząca ze Szkocji, uznana w 1919 roku. Rasa ta jest typowym psem pasterskim, o wilkowatym wyglądzie, rozwinięta z myślą o pracy w trudnych warunkach.
Historia
Owczarek szetlandzki ma swoje korzenie na Wyspach Szetlandzkich, które do 1469 roku były częścią Norwegii. Małe psy towarzyszące wikingom przystosowały się do surowego klimatu wysp. Początkowo były wykorzystywane jako psy zagrodowe. W wyniku krzyżowania z różnymi rasami, takimi jak king charles spaniel czy miniaturowe szpice, uzyskano pożądane cechy.
W latach 40. XIX wieku owczarki collie zaczęły być wprowadzane na wyspy, co wpłynęło na dalszy rozwój rasy. Popularność owczarka szetlandzkiego wzrosła, a w 1908 roku powstał Shetland Collie Club, przekształcony w 1914 roku w English Shetland Sheepdog Club.
Użytkowość
Owczarek szetlandzki sprawdza się jako pies pasterski, stróżujący oraz towarzyszący. Jest ceniony za swoje umiejętności w zaganianiu i pilnowaniu stad.
Charakterystyka
Owczarek szetlandzki jest wesoły, energiczny i chętnie uczestniczy w zabawach. Jest nieufny wobec obcych, lecz oddany swojemu właścicielowi. Rasa ta jest inteligentna, łatwo się uczy i dobrze odnajduje w szkoleniach oraz psich sportach.
Wygląd
Owczarek szetlandzki ma delikatną, klinowatą głowę, migdałowate oczy oraz małe, trójkątne uszy. Jego sylwetka jest zwarta, a ruchy eleganckie i płynne. Umaszczenie obejmuje różne kolory, w tym śniade, blue merle oraz tricolor.
Zdrowie i pielęgnacja
Owczarki szetlandzkie są zazwyczaj zdrowe, ale mogą cierpieć na dysplazję stawów, choroby oczu oraz problemy skórne. Regularne szczotkowanie sierści jest kluczowe, a linienie występuje dwa razy w roku. Przeciętna długość życia wynosi 12-15 lat.
Owczarek szetlandzki to rasa o bogatej historii, ceniona za swoje umiejętności pasterskie oraz towarzyskie, charakteryzująca się inteligencją i wesołym usposobieniem.
