Oulujärvi
Oulujärvi to piąte co do wielkości jezioro w Finlandii, o powierzchni 887,09 km², leżące na obszarze gmin Vaala, Kajaani i Paltamo. Jezioro jest zasilane przez rzeki Kajaaninjoki i Kiehimänjoki, a rzeka Oulujoki wypływa z niego, prowadząc do Zatoki Botnickiej. Największą wyspą jest Manamansalo, popularne miejsce wycieczek pieszych.
Charakterystyka jeziora
- Powierzchnia: 887,09 km²
- Głębokość średnia: 7 m
- Głębokość maksymalna: 35 m
- Długość brzegu: 1021,17 km
- Objętość: 6 km³
- Współrzędne: 64°18′N 27°16′E
Historia
Najstarsze ślady osadnictwa w regionie Oulujärvi pochodzą z Paltamo, gdzie jezioro było częścią Jeziora Ancylusowego. Osadnictwo zaczęło się rozwijać około 1000 roku n.e. z przybyciem Lapończyków, którzy później zostali wypędzeni przez Karelów i Limingów. W regionie zachowały się kopce pogrzebowe oraz nazwy geograficzne, które świadczą o historycznym osadnictwie.
W 1323 roku po traktacie w Pähkinäsaari ustalono wschodnią granicę Finlandii, co sprawiło, że Oulujärvi znalazło się w granicach ziem ruskich. Szwecja zaczęła kolonizować te tereny po 1523 roku, co doprowadziło do sporów z Rosją, zwłaszcza podczas wojen szwedzko-rosyjskich w XVI wieku.
W 1604 roku rozpoczęto budowę zamku w Kajaani, co przyczyniło się do rozwoju regionu. Po III wojnie północnej Kajaani zostało zajęte przez Rosjan, którzy zniszczyli okoliczne osady. Po wojnie fińskiej (1808–1809) Finlandia weszła w skład imperium rosyjskiego, co wpłynęło na rozwój przemysłu, zwłaszcza drzewnego, wokół jeziora.
W XX wieku, po budowie linii kolejowej Iisalmi-Kajaani w 1904 roku, transport ułatwił rozwój regionu. Obecnie Oulujärvi jest popularnym obszarem turystycznym, znanym z pięknej przyrody i niskiej gęstości zaludnienia.
