Ottorino Respighi
Ottorino Respighi (9 lipca 1879 – 18 kwietnia 1936) był włoskim kompozytorem, dyrygentem i muzykologiem, jednym z najważniejszych przedstawicieli włoskiej muzyki instrumentalnej początku XX wieku. Najbardziej znany z tzw. Rzymskiej trylogii: Fontanny rzymskie, Pinie rzymskie oraz Święta rzymskie.
Życie i kariera
Respighi pochodził z muzykalnej rodziny. Uczył się gry na fortepianie i skrzypcach, a także kompozycji w Bolonii. Jego kariera muzyczna rozpoczęła się jako altowiolista, a następnie studiował w Sankt Petersburgu pod okiem Nikołaja Rimskiego-Korsakowa. Po powrocie do Włoch zyskał uznanie jako kompozytor i dyrygent.
W 1913 roku został profesorem kompozycji w Akademii Muzycznej św. Cecylii w Rzymie. Jego małżeństwo z kompozytorką Elsą Olivieri Sangiacomo miało miejsce w 1919 roku. W 1916 jego poemat symfoniczny Fontanny rzymskie przyniósł mu międzynarodowe uznanie. W 1923 roku objął stanowisko dyrektora Conservatorio di S. Cecilia, które jednak opuścił w 1926 roku z powodu braku czasu na twórczość.
W późniejszych latach Respighi podróżował po Włoszech i za granicą, prezentując swoje utwory. Jego muzyka zyskała popularność, pomimo braku bliskich kontaktów z polityką. Zdrowie kompozytora pogarszało się od 1933 roku, co uniemożliwiło mu dalszą pracę twórczą. Zmarł w wieku 56 lat na chorobę serca.
Styl i kompozycje
Muzyka Respighiego łączyła elementy klasycyzmu z nowoczesnością, a jego wczesne dzieła ukazywały klasycyzujące tendencje. Po pobycie w Rosji jego styl uległ zmianie, przyjmując bardziej swobodną formę i nowoczesną harmonię. W jego twórczości dostrzega się również wpływy francuskiego impresjonizmu.
Wybrane dzieła
- Opery:
- Rè Enzo (1905)
- Maria egiziaca (1931–1932)
- Balety:
- La boutique fantasque (1918)
- Gli uccelli (1928)
- Poematy symfoniczne:
- Trylogia rzymska (1916-1928)
- Inne:
- Koncert fortepianowy a-moll (1902)
- Sinfonia drammatica (1914)
Podsumowanie
Ottorino Respighi pozostaje znaczącą postacią w historii muzyki, łącząc tradycję z nowoczesnością. Jego dzieła, zwłaszcza Rzymska trylogia, są świadectwem bogatej kultury muzycznej Włoch.
