„`html
Otto Flake
Otto Flake (29 października 1880 – 10 listopada 1963) był niemieckim pisarzem, który dorastał w Colmar w Alzacji. Po ukończeniu gimnazjum studiował germanistykę, filozofię oraz historię sztuki w Strasburgu.
Kariera literacka
W 1902 roku Flake wspólnie z René Schickelem i Ernstem Stadlerem założył czasopismo „Der Stürmer”, które promowało alzacką literaturę i sztukę. Jako współpracownik periodyku „Neue Rundschau” zdobył popularność w okresie Republiki Weimarskiej. W 1917 roku opublikował zbiór esejów Dziennik okrętowy, w którym opisał swoje podróże po Europie.
Podczas I wojny światowej Flake pracował w administracji cywilnej w Brukseli, a po wojnie osiedlił się w Zurychu, gdzie dołączył do grupy dadaistów. W 1928 roku osiedlił się w Baden-Baden z rodziną, a w 1933 roku opublikował powieść Hortense albo powrót do Baden-Baden, która zdobyła uznanie za wierne odtworzenie atmosfery dziewiętnastowiecznego kurortu.
Kontrowersje i izolacja
Flake podpisał deklarację lojalności wobec Adolfa Hitlera, co spowodowało oburzenie wśród innych literatów, w tym Thomasa Manna i Bertolta Brechta. W wyniku tego pisarz został artystycznie odizolowany, co zmusiło go do publikacji powieści kryminalnych pod pseudonimem Leo F. Kotta.
Po II wojnie światowej
Po wojnie Flake zyskał nowe możliwości dzięki francuskim władzom okupacyjnym, które powołały go na członka rady kulturalnej Baden-Baden. Organizował wystawy i wieczory autorskie, a jego twórczość zaczęła być dostrzegana dzięki wsparciu lektorów, takich jak Rolf Hochhuth i Peter Härtling.
Flake, znający zawirowania niemiecko-francuskie z własnego doświadczenia, aktywnie działał na rzecz poprawy relacji między tymi narodami po wojnie. Napisał także autobiografię Zmierzcha się oraz wiele innych, niedocenionych dzieł, takich jak Old Man i Fińskie noce.
Śmierć i spuścizna
Otto Flake zmarł 10 listopada 1963 roku w Baden-Baden. Jego spuścizna literacka znajduje się w bibliotece miejskiej uzdrowiska, a jego twórczość wciąż czeka na pełniejsze uznanie.
„`
