Polski Książę Dzielnicowy: Otto
Otto był polskim księciem dzielnicowym, który sprawował władzę od 1032 roku lub wcześniej, w czasach, gdy Polska była podzielona na dzielnice. Jego imię nosił na cześć cesarza Ottona III. W 1018 roku Otto udał się z misją do grodziska Cziczani, by sprowadzić Odę miśnieńską, która została żoną Bolesława Chrobrego.
W późniejszych latach, Otto oraz jego siostra Regelinda udali się do Niemiec. W 1029 roku złożyli wizytę Jarosławowi Mądremu na Rusi, informując go o słabości militarnej Polski, co doprowadziło do ataku na Bełz w 1030 roku. W wyniku połączonego ataku sił ruskich i niemieckich w 1031 roku, Mieszko II musiał uciekać do Czech, a po jego upadku rządy objął Bezprym.
Relacje Ottona z Bezprymem szybko się pogorszyły. W 1032 roku, zgodnie z Rocznikiem hieldesheimskim, Bezprym został zamordowany w wyniku spisku, w którym uczestniczył Otto oraz Mieszko II, choć ten ostatni był wówczas w niewoli.
Po śmierci Bezpryma, cesarz Konrad II podjął zbrojną wyprawę na Polskę, co doprowadziło do podziału kraju. 7 lipca 1032 roku, w Merseburgu, Konrad II podzielił Polskę pomiędzy Mieszka II, Ottona oraz ich stryjecznego brata Dytryka. Nie jest do końca jasne, jakie ziemie objął Otto, ale istnieje przypuszczenie, że mogła to być Śląsk.
Śmierć i Dziedzictwo
Otto zmarł w 1033 roku. Informacje mówiące o jego zamordowaniu przez dworzanina w 1032 roku, prawdopodobnie dotyczą jego przyrodniego brata Bezpryma. Nie znane są szczegóły dotyczące miejsca pochówku ani ewentualnego potomstwa Ottona. Po jego śmierci, jego dziedzictwo zostało przejęte przez Mieszka II.
Podsumowanie
Otto był ważnym przedstawicielem rodu Piastów, którego rządy przypadają na trudny okres w historii Polski. Jego działania miały wpływ na polityczne zawirowania w kraju i relacje z sąsiadami, a jego śmierć przyczyniła się do dalszej destabilizacji władzy w Polsce.
