Ostwind

Flakpanzer IV Ostwind

Flakpanzer IV Ostwind (niem. Wschodni wiatr) to niemieckie samobieżne działo przeciwlotnicze z okresu II wojny światowej, zbudowane na podwoziu czołgu PzKpfw IV. Produkcja odbywała się w latach 1944-1945 jako następca działa Wirbelwind, a wytworzono jedynie 45 egzemplarzy.

Dane techniczne

• Typ pojazdu: samobieżne działo przeciwlotnicze
• Trakcja: gąsienicowa
• Załoga: 6 osób
• Silnik: 12-cylindrowy Maybach HL 120TRM, moc 300 HP
• Wymiary:
  • Długość: 5,92 m
  • Szerokość: 2,95 m
  • Wysokość: 3,00 m
• Masa: 25 000 kg
• Prędkość maksymalna: 38 km/h
• Zasięg: 200 km (droga), 130 km (teren)
• Pancerz: od 10 do 80 mm
• Uzbrojenie:
  • 1 działko przeciwlotnicze 37 mm FlaK 43 L/89
  • 1 karabin maszynowy MG 34
• Wyposażenie: Radio Fu 5 i Fu 2

Historia

W 1944 roku Niemcy podjęli decyzję o montażu nowej broni przeciwlotniczej, 3,7 cm FlaK 43 L/57, w obrotowej wieży. Prototyp pojazdu został zmontowany w zakładach Ostbau Sagan, wykorzystując podwozie PzKpfw IV. Początkowo pojazd miał otwartą wieżę ze stali, co różniło go od Wirbelwinda. W trakcie prac nad prototypem wprowadzono istotne zmiany, w tym zamianę pierścienia wieży na większy z czołgu Tiger I oraz przesunięcie włazów kierowcy i radiooperatora. Te modyfikacje wymusiły budowę nowego podwozia w zakładach Krupp-Grusonwerk.

Pomimo zamówienia 80 egzemplarzy we wrześniu 1944 roku, zakończono produkcję jedynie sześciu pojazdów.