Orzegów
Orzegów, dawniej znany jako Ossegau, to dzielnica Rudy Śląskiej, zamieszkana w 2006 roku przez 8,439 osób.
Historia
Pierwsza wzmianka o Orzegowie pochodzi z 1282 roku, kiedy to Maciej, właściciel wsi, został wymieniony w dyplomie Kazimierza, księcia bytomskiego. Nazwa Orzegów według Marka Kobierskiego wywodzi się od odkryć ludzkich czaszek przez rolników podczas orki, prawdopodobnie pozostałości po najazdach tatarskich.
Wieś rozwijała się wzdłuż ulicy Bytomskiej, a w XX wieku powstała nowa część wokół kościoła, znana jako Nowy Orzegów. Herb gminy jest nieznanego pochodzenia, przedstawia czaple, lwy oraz różne przedmioty, a jest trzymany przez dwa lwy zwieńczony koroną cesarską. Zgodnie z przekazami, herb błędnie tłumaczono jako rodowy herb rodziny von Schaffgotsch.
Orzegów był dawniej dobrami rycerskimi z dworem, którego właścicielami byli m.in. Gierałtowscy i baron von Voglar. W 1826 roku całość wsi wykupił Karol Godula. Pierwsza kopalnia węgla kamiennego, König David, została założona w 1768 roku, a w 1829 roku powstała kopalnia Orzegów. Główny szyb kopalni Paulus, zbudowany w latach 1848-50, zamknięto po katastrofie. W 1949 roku kopalnia Karol otrzymała Order Sztandaru Pracy II klasy.
W 1899 roku powstał przystanek kolejowy, a w 1894 roku uruchomiono pocztę. W latach 90. XIX wieku wprowadzono bieżącą wodę, a w 1906 roku kanalizację i prąd. Pierwsza szkoła została założona w 1858 roku, a do 1910 roku powstały kolejne placówki edukacyjne.
Kościół pw. św. Michała Archanioła został wybudowany w latach 1894-95, z rozbudową w latach 1911-12. W 1921 roku w plebiscycie 2857 głosów oddano za Polską, a 1345 za Niemcami. W 1922 roku Orzegów przyłączono do Polski, a w 1951 roku do Rudy, stając się częścią Rudy Śląskiej w 1959 roku.
W 1975 roku niemiecki artysta Norbert Dolezich opublikował autobiograficzną powieść Ich kam aus Orzegow, w której przybliża życie w Orzegowie na początku XX wieku.
