Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Orzeczenie imienne

Orzeczenie imienne i orzeczenie złożone

Orzeczenie imienne, znane również jako orzeczenie złożone, to jeden z typów orzeczenia w składni. Składa się z łącznika, który jest czasownikiem, oraz orzecznika, który przyjmuje różne formy gramatyczne.

Reklama

Struktura orzeczenia imiennego

W przypadku orzeczenia imiennego łącznik najczęściej przybiera formę osobową czasowników „być”, „zostać”, czy „stać się”. Orzecznik może być:

  • rzeczownikiem
  • przymiotnikiem
  • przysłówkiem
  • imiesłowem
  • zaimkiem rzeczowym lub przymiotnym
  • liczebnikiem

Przykłady orzeczenia imiennego

Poniżej przedstawiono przykłady zastosowania orzeczenia imiennego:

Reklama
  • Jego poglądy stanowią zagadkę. (stanowią – łącznik, zagadkę – orzecznik rzeczownikowy)
  • Kiedyś będę sławny. (będę – łącznik, sławny – orzecznik przymiotnikowy)
  • To brzmi zaskakująco. (brzmi – łącznik, zaskakująco – orzecznik przysłówkowy)
  • On staje się irytujący. (staje się – łącznik, irytujący – orzecznik czynnoimiesłowowy)
  • Dzwonek okazał się zepsuty. (okazał się – łącznik, zepsuty – orzecznik biernoimiesłowowy)
  • Przez chwilę wydawał się tobą. (wydawał się – łącznik, tobą – orzecznik rzeczownozaimkowy)
  • Teraz już problem zrobił się twój/twoim. (zrobił się – łącznik, twój/twoim – orzecznik dzierżawczozaimkowy)
  • Po egzaminie końcowym zostało ich tylko pięciu. (zostało – łącznik, pięciu – orzecznik liczebnikowy)
  • Jego cień zdawał się poruszać. (zdawał się – łącznik, poruszać – orzecznik bezokolicznikowy)
  • Wtedy wyglądała na zadowoloną. (wyglądała – łącznik, na zadowoloną – orzecznik wyrażeniowy)

Podsumowanie

Orzeczenie imienne odgrywa istotną rolę w składni, łącząc różne formy gramatyczne w zrozumiałe i spójne wyrażenia. Warto zwrócić uwagę na różnorodność orzeczników, które mogą współtworzyć takie zdania.

Reklama
Reklama