ORP Burza
ORP Burza to polski niszczyciel (kontrtorpedowiec) typu Wicher, zbudowany w stoczni Chantiers Navals Français w Blainville-sur-Orne. Stępkę położono 1 listopada 1927 roku, a okręt został wodowany 16 kwietnia 1929 roku. Wszedł do służby 10 sierpnia 1932 roku, a wycofany został 24 lutego 1960 roku, po czym przez 16 lat pełnił funkcję okrętu-muzeum. Ostatecznie został skreślony z listy floty 31 grudnia 1976 roku i złomowany w 1977 roku.
Specyfikacja techniczna
- Wyporność: 1400-2240 ton
- Długość: 106,9 m
- Szerokość: 10,5 m
- Prędkość maksymalna: 33,8 węzła
- Zasięg: 3000 Mm
- Uzbrojenie:
- 4 działa kal. 130 mm
- 2 działa plot. kal. 76 mm
- 4 działa plot. kal. 40 mm
- 6 wyrzutni torped kal. 550 mm
- Miotacze bomb głębinowych
- Załoga: 152 osoby
Historia i służba
Budowa okrętu rozpoczęła się w kontekście planu rozbudowy floty Marynarki Wojennej II RP, a jego zamówienie było wynikiem nacisków francuskiego rządu. Po zakończeniu budowy, ORP Burza odbył liczne wizyty zagraniczne, uczestniczył w rewii morskiej z okazji koronacji Jerzego VI oraz brał udział w kampaniach II wojny światowej, w tym w bitwie o Atlantyk.
Okres powojenny
Po wojnie okręt wrócił do Polski, gdzie przeszedł remont i przebudowę, stając się okrętem obrony przeciwlotniczej. W 1960 roku przekształcono go w okręt-muzeum, który odwiedziło blisko 3,75 miliona zwiedzających. Ostatecznie, po ponad 40 latach, okręt został skreślony z listy floty i złomowany w 1977 roku.
Podsumowanie
ORP Burza to symbol polskiej marynarki wojennej, który przez dekady pełnił ważne funkcje militarne i edukacyjne, pozostawiając trwały ślad w historii polskich sił morskich.
