Order Świętego Równego Apostołom Księcia Włodzimierza
Order Świętego Równego Apostołom Księcia Włodzimierza (ros. Орден Святого Равноапостольного великого князя Владимира) był odznaczeniem za zasługi cywilne i wojskowe w Imperium Rosyjskim, ustanowionym przez cesarzową Katarzynę II w 1782 roku. Do 1917 roku pozostawał jednym z głównych odznaczeń w Rosji.
Historia
Order został ufundowany z okazji 20-lecia panowania Katarzyny II, na cześć św. Włodzimierza, który przyczynił się do chrystianizacji Rusi. Początkowo składał się z czterech klas, a w 1789 roku wprowadzono dodatkową klasę z kokardą, przyznawaną za zasługi wojskowe. W 1855 roku dodano skrzyżowane miecze jako oznaczenie klasy wojskowej.
Podczas panowania Pawła I order został zapomniany, jednak jego syn, Aleksander I, wznowił nadawanie odznaczenia.
Insygnia
Odznaka orderu to czerwony krzyż kawalerski z czarnymi brzegami. Medalion awersu przedstawia płaszcz książęcy z monogramem „CB”. Rewers zawiera datę ustanowienia – 22 września 1782. Gwiazda orderowa, przyznawana tylko dla I i II klasy, ma osiem promieni i centralny medalion z złotym krzyżem.
Reguły noszenia orderu są następujące:
- I klasa: krzyż na wstędze szerokości 10 cm, gwiazda na lewej piersi.
- II klasa: krzyż na wstędze szerokości 5,5 cm, gwiazda na lewej piersi.
- III klasa: krzyż na wstędze szerokości 4,5 cm.
- IV klasa: krzyż na wstędze szerokości 2,2 cm.
Odznaczeni
Order był nadawany osobom zasłużonym w różnych dziedzinach, w tym urzędnikom państwowym i wojskowym. W 1957 roku jego nazwę przyjęło także odznaczenie kościelne dla duchownych ustanowione przez Kościół Prawosławny w ZSRR.
Bibliografia
- Arnhard Graf Klenau, Europäische Orden ab 1700, München 1978
- И. Г. Спасский, Русские и иностранные ордена до 1917 года, Leningrad 1963
