Orazio Benevoli (19 kwietnia 1605 – 17 czerwca 1672) był włoskim kompozytorem, znanym w okresie baroku.
Życiorys
Benevoli urodził się w Rzymie jako syn Roberta Venouota, cukiernika z Lotaryngii. W latach 1617–1623 był chórzystą w kościele św. Ludwika Króla Francji, gdzie jego nauczycielem był Vincenzo Ugolini.
W swojej karierze pełnił funkcje:
- Kapelmistrza w bazylice Najświętszej Maryi Panny na Zatybrzu (1624–1630)
- Kapelmistrza i organisty w kościele Santo Spirito in Sassia (do 1638)
- Kapelmistrza w kościele św. Ludwika Króla Francji (do 1644)
- Kapelmistrza w Wiedniu u Leopolda Wilhelma Habsburga (do 1646)
- Prowadzenia zespołu Cappella Giulia przy bazylice św. Piotra w Watykanie (do końca życia)
Twórczość
Benevoli zyskał uznanie za życia, a jego utwory były publikowane w latach 1642–1675 w ponad 20 antologiach. Większość jego kompozycji przetrwała w rękopisach, a niektóre z nich uznaje się za zaginione lub wątpliwego autorstwa; inne zostały zniszczone podczas II wojny światowej. Publikacją jego dzieł zajmował się L. Feininger.
Podsumowanie
Orazio Benevoli był ważną postacią w muzyce barokowej, a jego prace miały wpływ na rozwój muzyki w Rzymie oraz poza nim. Jego życie i twórczość pozostają istotnym elementem dziedzictwa muzycznego.
