Onulfus (Onoulf) – Naczelnik Wojsk Bizantyjskich
Onulfus, znany również jako Onoulf, był naczelnikiem wojsk bizantyjskich w Ilirii w V wieku. Był synem Edekona i bratem Odoakra. Do roku 469/70 nie ma wzmianki o jego działalności w źródłach historycznych.
Po raz pierwszy Onulfus pojawia się w kontekście walk między plemionami Skirów a Ostrogotami. Wraz z ojcem, uczestniczył w koalicji antygockiej jako jeden z jej przywódców.
Kariera w Konstantynopolu
Po klęsce koalicji nad rzeką Bolia, Onulfus udał się do Konstantynopola, gdzie szybko zyskał wysoką pozycję na dworze cesarskim. Dzięki protekcji Harmatiosa, w ciągu 5–6 lat od przybycia, otrzymał tytuł magister militum per Illyricum.
Intrygi Dworskie i Przenosiny do Italii
Na przełomie 476/477 roku Onulfus zabił Harmatiosa na rozkaz cesarza Zenona, co mogło być efektem intryg dworskich. Wkrótce potem, obawiając się zemsty zwolenników Harmatiosa, przeniósł się do Italii. W 486 roku brał udział w walkach swojego brata Odoakra w Noricum.
Walka z Rugami i Ewakuacja Noricum
W 487 roku Onulfus został wysłany przez Odoakra do walki z Rugami, które szybko pokonał. Jednak z powodu niezdolności do obrony Noricum przed Germanami, Odoaker postanowił ewakuować tę prowincję, powierzając wykonanie tego zadania Onulfusowi.
Śmierć Onulfusa
Po podbiciu Italii przez Ostrogotów i zabiciu Odoakra w 493 roku, Onulfus próbował schronić się w kościele w Rawennie, lecz został odnaleziony i zabity przez gockich łuczników.
Bibliografia
- Krawczuk A., Poczet cesarzy bizantyjskich, wyd. 2, Cieszyn 1996, s. 69.
