Oman Traktatowy
Oman Traktatowy, znany również jako Oman al-Mutasali, Uman as-Sulh oraz Trucial Oman, był państwem istniejącym w latach 1820–1971 na obszarze dzisiejszych Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W końcowej fazie swojego istnienia obejmował siedem szejkanatów, położonych w północno-wschodniej części Półwyspu Arabskiego:
- Abu Zabi
- Adżman
- Dubaj
- Fudżajra
- Ras al-Chajma
- Szardża
- Umm al-Kajwajn
Od momentu utworzenia do końca lat 60. XX wieku, szejkanaty te były związane z Wielką Brytanią poprzez traktaty z 1820, 1853 i 1892 roku, co czyniło je de facto brytyjskim protektoratem. Termin „Oman Traktatowy” po raz pierwszy użył Francis Beville Prideaux, przedstawiciel brytyjskiego rządu w Bahrajnie w latach 1904–1909.
Stolicą Omanu Traktatowego była Szardża. W 1968 roku, Oman Traktatowy, Bahrajn i Katar zawiązały federację, otrzymując od Wielkiej Brytanii zapewnienie o wycofaniu się brytyjskich sił z Bliskiego Wschodu w ciągu trzech lat. Obietnica ta została dotrzymana, a w 1971 roku Oman Traktatowy opuściły Bahrajn, Katar oraz emirat Ras al-Chajma. Pozostałe szejkanaty utworzyły Zjednoczone Emiraty Arabskie (ZEA). W 1972 roku, emirat Ras al-Chajma powrócił do federacji ZEA.
