Olgierd Budrewicz
Olgierd Budrewicz (1923-2011) był wybitnym polskim dziennikarzem, reportażystą, pisarzem i varsavianistą. Urodził się w Warszawie, gdzie spędził całe życie. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej i brał udział w powstaniu warszawskim.
Wykształcenie i kariera zawodowa
Budrewicz zdobył wykształcenie na tajnych kompletach oraz Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował prawo. Po wojnie rozpoczął pracę jako reporter w lokalnych gazetach, a następnie w „Przekroju” i wielu innych pismach, takich jak „Słowo Powszechne” i „Przegląd Kulturalny”. Jego prace obejmowały reportaże, felietony i publikacje o tematyce varsavianistycznej.
Twórczość
Olgierd Budrewicz był autorem licznych książek i artykułów poświęconych Warszawie oraz zagadnieniom polonijnym. Jego twórczość była tłumaczona na wiele języków, w tym angielski i niemiecki. W 2011 roku otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za całokształt pracy twórczej.
Odznaczenia
- Medal Wojska (1948)
- Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy (1966)
- Złoty Krzyż Zasługi (1974)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1979)
- Krzyż Armii Krajowej (1983)
- Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2011)
Życie prywatne
Budrewicz był żonaty z Hanną Kanicką, z którą miał córkę, Ewę Budrewicz-Wałaszewską, anglistkę i tłumaczkę. Zmarł w Warszawie w 2011 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim.
Upamiętnienie
W 2016 roku na budynku, w którym mieszkał przez większość życia, odsłonięto tablicę pamiątkową, upamiętniającą jego wkład w kulturę i dziennikarstwo.
