Olaus Magnus
Olaus Magnus (1490–1557) był szwedzkim duchownym rzymskokatolickim, humanistą i kartografem, znanym przede wszystkim z mapy obszarów nadbałtyckich Carta Marina oraz dzieła Historia de gentibus septentrionalis dotyczącego ludów północnych. Pochodził z Linköping, z rodziny mieszczańskiej.
W 1526 roku, po wygnaniu ze Szwecji z powodu swojego katolickiego wyznania, osiedlił się w Gdańsku. Tam rozpoczął prace nad mapą krajów północnych, wzorując się na wcześniejszych mapach, w tym tych stworzonych przez Mikołaja Kopernika i biskupa Hansa Braska. Kluczowym źródłem dla jego pracy były także własne obserwacje z podróży po Skandynawii oraz informacje uzyskane od żeglarzy.
Carta Marina, wydana w Wenecji w 1539 roku, ukazała prawidłowy kształt Półwyspu Skandynawskiego oraz południowych wybrzeży Morza Bałtyckiego. Magnus wzbogacił mapę o ryciny przedstawiające życie mieszkańców Szwecji i Finlandii, takie jak dojenie renów, budowa łodzi i polowanie na foki. Gdańsk, jako jedyne miasto opatrzone herbem, otrzymał dedykację, w której Magnus podkreślał rolę miasta w powstaniu mapy.
Wraz z bratem Janem, wiosną 1537 roku, udał się do Włoch. W 1555 roku opublikował swoje drugie znaczące dzieło, Historia de gentibus septentrionalis (pol. Historia ludów północnych).
Bibliografia
- Carta Marina
- Historia de gentibus septentrionalis
