### Olaf V
Olaf V był królem Norwegii, który panował od 1957 roku aż do swojej śmierci w 1991 roku. Urodził się 2 lipca 1903 roku w San Francisco, a jego rodzicami byli książę Carl i księżniczka Maud, córka króla Edwarda VII z Wielkiej Brytanii.
Olaf V wychował się zarówno w Norwegii, jak i w Anglii. W 1929 roku ożenił się z Marthą, amerykańską kobietą, z którą miał troje dzieci. Po śmierci swojego ojca, króla Haakona VII, Olaf V został koronowany na króla Norwegii.
Podczas II wojny światowej Olaf V przebywał na uchodźstwie w Londynie, gdzie wspierał ruch oporu przeciwko niemieckiej okupacji Norwegii. Po wojnie powrócił do kraju i zyskał sobie sympatię narodu, dzięki swojej skromności i otwartości.
Najważniejsze osiągnięcia
- Promowanie jedności narodowej i stabilności po II wojnie światowej.
- Wspieranie rozwoju społecznego i gospodarczego Norwegii.
- Zaangażowanie w międzynarodowe organizacje, takie jak ONZ.
Olaf V był znany z zamiłowania do sportu, szczególnie do żeglarstwa, i często uczestniczył w regatach. Jego przyjazne podejście do ludzi oraz bliskość z obywatelami uczyniły go jednym z najbardziej lubianych monarchów w historii Norwegii.
Król zmarł 17 stycznia 1991 roku, a jego śmierć była wielką stratą dla narodu norweskiego. Po jego śmierci na tron wstąpił jego syn, Harald V.
