Okręty hydrograficzne
Okręt hydrograficzny to specjalistyczny statek przeznaczony do prowadzenia badań hydrograficznych, oceanograficznych oraz hydrologicznych. Jego głównym celem jest tworzenie map morskich, wyznaczanie torów wodnych oraz oznakowanie płycizn. Okręty te są wykorzystywane zarówno w celach wojskowych, jak i cywilnych.
Nowoczesne jednostki hydrograficzne wyposażone są w różnorodne narzędzia badawcze, w tym echosondy do pomiarów sondażowych oraz laboratoria. Często wspierane są przez mniejsze kutry hydrograficzne lub motorówki sondażowe, co umożliwia im realizację zadań naukowych.
Historia budowy okrętów hydrograficznych w Polsce
Polska odegrała istotną rolę w budowie okrętów hydrograficznych, szczególnie w okresie od lat 60. do 80. XX wieku, kiedy to w Stoczni Północnej w Gdańsku zbudowano kilkadziesiąt jednostek dla ZSRR i innych państw socjalistycznych. Do znanych projektów należą:
- Projekt 870 (kod NATO: 'Kamenka’)
- Projekt 871 (’Biya’)
- Projekt 860 (’Samara’)
- Projekt 861 (’Moma’)
- Projekt 862 (’Yug’)
- Projekt 872 (’Finnik’)
- Projekt 874 (’Modified Finnik’)
W Stoczni Szczecińskiej budowano także okręty oceanograficzne, takie jak:
- Projekt 850 (kod NATO: 'Nikolay Zubov’)
- Projekt 852 (’Akademik Krylov’)
- Projekt 873 (’Sibirykov’)
Używane okręty hydrograficzne w Polsce
W Polsce wykorzystywano następujące okręty hydrograficzne:
- Przed II wojną światową:
- ORP „Pomorzanin” (1920-31)
- ORP „Pomorzanin” (II) (1931-39)
- Po 1945 roku:
- ORP „Żuraw” (1948-71, później ORP „Kompas”)
- ORP „Bałtyk” (1954-82)
- ORP „Kopernik” (1971-2005)
- ORP „Heweliusz” i ORP „Arctowski” (1982- ob. w służbie)
Podsumowanie
Okręty hydrograficzne odgrywają kluczową rolę w badaniach morskich, a Polska ma bogatą historię ich budowy i eksploatacji. Dzięki nowoczesnemu wyposażeniu mogą prowadzić zarówno badania naukowe, jak i wspierać działalność nawigacyjną.
