Oblężenie Pskowa (1581-1582)
Oblężenie Pskowa przez króla Stefana Batorego miało miejsce od 8 września 1581 do 6 lutego 1582. Choć nie zakończyło się zdobyciem miasta, doprowadziło do rozejmu w Jamie Zapolskim, w wyniku którego car Iwan IV Groźny oddał Polsce Inflanty.
Przygotowania Rzeczypospolitej
Na sejmie w Warszawie w styczniu 1581 roku Jan Zamoyski zabiegał o fundusze na kampanię, uzyskując dwa lata podatków. Mobilizacja armii Rzeczypospolitej szacowana była na 55 000 żołnierzy. Większość z nich skoncentrowano w głównym kierunku działań, pozostawiając niewielkie siły na Podolu i w Inflantach.
- Korona: 24 000 żołnierzy (10 251 jazdy, 11 575 piechoty)
- Litwa: 23 000 żołnierzy (4 000 jazdy, 1 000 piechoty, 3 000 kozaków)
Obrona Pskowa
Obrona Pskowa była przygotowywana przez doświadczonych dowódców, w tym kniazia Wasyla Skopina Szuja. Szacowana liczba obrońców wynosiła od 20 000 do 50 000 ludzi, w tym 40 ciężkich dział.
Oblężenie i szturm
Polsko-litewska armia założyła obozowisko w dogodnej lokalizacji, a 8 września przeprowadzono szturm. Po pięciogodzinnym ostrzale artyleryjskim, piechota polska i węgierska zdobyła jedną basztę, jednak szturm nie zakończył się powodzeniem, a straty wyniosły około 500 żołnierzy.
Rezultat i rozejm
Pomimo pięciomiesięcznego oblężenia, Psków nie został zdobyty. Rosjanie, z obawy przed atakiem Szwedów, przystąpili do rozmów pokojowych, co zakończyło się rozejmem w Jamie Zapolskim 15 stycznia 1582 roku.
Ciekawostki
Batory obwiniał niskie morale polskich żołnierzy o klęskę, wskazując na ich uzależnienie od nasion derenia. To miało wpływ na decyzję o wytrzebieniu krzewów rośliny, co z kolei wpłynęło na produkcję miodów pitnych w Polsce.
Upamiętnienie
Oblężenie Pskowa zostało upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, gdzie widnieje napis „PSKÓW 24 VIII 1581 – 15 I 1582”.
