Oblężenie Miśni (1015)
Oblężenie Miśni miało miejsce we wrześniu 1015 roku, kiedy to wojska polskie, dowodzone przez Mieszka II, syna Bolesława Chrobrego, zaatakowały niemiecki gród Miśnię. Wydarzenie to miało miejsce w kontekście konfliktu polsko-niemieckiego, który wybuchł po złamaniu przez Bolesława Chrobrego postanowień układu merseburskiego z 1013 roku.
Przyczyny konfliktu
W 1015 roku cesarz Henryk II podjął działania zbrojne przeciwko Polsce w odpowiedzi na naruszenia umowy przez Bolesława Chrobrego. Mimo że Niemcy zorganizowali dużą wyprawę, brak koordynacji w działaniach skutkował ich klęską. Po odparciu tego najazdu, Bolesław Chrobry postanowił przenieść walkę na teren przeciwnika, nakazując Mieszkowi II zdobycie Miśni.
Przebieg oblężenia
Pomimo początkowych planów, oblężenie Miśni zakończyło się niepowodzeniem. Główną przyczyną fiaska była podniesienie się poziomu wody na rzece Łabie, co uniemożliwiło skuteczne przeprowadzenie ataku. O wydarzeniach związanych z oblężeniem informuje kronikarz Thietmar, który dostarcza szczegółowych relacji na temat tej kampanii.
Podsumowanie
Oblężenie Miśni jest ważnym wydarzeniem w historii konfliktu polsko-niemieckiego, ukazującym zarówno ambicje Bolesława Chrobrego, jak i trudności, z jakimi musieli się zmierzyć polscy wojownicy w obliczu niekorzystnych warunków. Pomimo niepowodzenia, akcja ta podkreśliła determinację Polski w obronie swojego terytorium.
