Object Pascal

Object Pascal

Object Pascal to obiektowe rozszerzenie języka Pascal, które wprowadza programowanie obiektowe oraz dodatkowe cechy, takie jak dynamiczne tablice, przeciążanie funkcji i operatorów, interfejsy, zarządzane ciągi znaków oraz obsługa Unikodu. Język ten został rozwinięty przez firmę Apple Computer we współpracy z Larrym Teslerem i Niklausem Wirth. Implementacje Object Pascal można znaleźć w środowiskach programistycznych, takich jak Borland Delphi, CodeGear Delphi, Kylix oraz Lazarus.

Charakterystyka

Object Pascal wyróżnia się prostą składnią oraz wysoką efektywnością tworzenia oprogramowania, dzięki szybkiemu kompilatorowi. Zachowuje elementy programowania strukturalnego, co umożliwia kompatybilność z wcześniejszym kodem Pascal. Choć Borland i CodeGear unikały użycia nazwy „Object Pascal” na rzecz „Delphi Programming Language”, zmiana ta była głównie motywowana względami marketingowymi.

Podstawowe elementy języka

Struktura programu

program nazwa_programu (parametry);
{część definiująca}
begin
  {część operacyjna}
end.

Programy mogą działać w trybie tekstowym (dla wiersza poleceń Windows) lub graficznym (VCL i FMX dla różnych systemów operacyjnych).

Komentarze

W Object Pascal można stosować trzy rodzaje komentarzy:

• { .. }
• (* .. *)
• //

Procedury i funkcje

Procedura to podprogram, który nie zwraca wartości, natomiast funkcja zwraca wartość. Deklaracje mają podobną strukturę jak w standardowym Pascalu.

procedure NazwaProcedury[(ListaParametrówFormalnych)];
begin
end;

function NazwaFunkcji[(ListaParametrówFormalnych)]: TypZwracanejWartości;
begin
end;

Typy zmiennych

W Object Pascal każdy typ zmiennej musi być określony i może być prosty, strukturalny lub referencyjny. Zmienne deklaruje się przed blokiem kodu, a ich wartości mogą być inicjalizowane podczas deklaracji.

Instrukcje

Instrukcje dzielą się na proste i strukturalne, w tym:

• instrukcja przypisania
• instrukcje warunkowe
• instrukcje pętli

Różnice między Object Pascal a C++

Object Pascal oferuje czytelniejszą składnię, lepsze zarządzanie pamięcią i uproszczoną implementację obiektów, ale ma swoje ograniczenia, takie jak brak dziedziczenia od wielu przodków.

Bibliografia

• X. Pacheco, S. Teixeira, Delphi 5 Vademecum profesjonalisty, Helion 1999
• N. Hodges, Programowanie w języku Delphi, Helion 2016