Osiedle Nowosolna w Łodzi
Nowosolna, położona w granicach Łodzi od 1 stycznia 1988 roku, to obszar o słabym zaludnieniu, składający się głównie z pól, lasów sosnowych i ogródków działkowych. W jego centrum znajduje się plac, z którego promieniście rozchodzą się ulice. Osiedle leży częściowo w Parku Krajobrazowym Wzniesień Łódzkich, a przez nie przepływa rzeka Miazga.
Historia
Osiedle zostało założone około 1802 roku jako Neu-Sulzfeld, przez kolonistów niemieckich z Wirtembergii. W 1823 roku miało 1059 mieszkańców, co przewyższało liczbę mieszkańców Łodzi. Nowosolna była zaplanowana jako miasto powiatowe, ale z czasem, w wyniku rozwoju Łodzi jako osady fabrycznej, jej populacja wzrosła do 4000 mieszkańców w 1830 roku.
Charakterystyczna dla Nowosolnej jest jej nietypowy plan urbanistyczny w formie ośmioramiennej gwiazdy. Mimo to, po II wojnie światowej, rozwój osiedla był chaotyczny, co wpłynęło na jego estetykę. W 1945 roku, po wojnie, większość niemieckich mieszkańców opuściła miejscowość lub została wysiedlona, co zakończyło jej wielokulturowy charakter.
Historia administracyjna
Nowosolna była samodzielną miejscowością do 1867 roku, kiedy to weszła w skład gminy Nowosolna. W okresie międzywojennym należała do powiatu łódzkiego. Po II wojnie światowej została włączona do powiatu łódzkiego, a w 1988 roku ostatecznie włączono ją do Łodzi.
Ważniejsze obiekty
- Szkoła podstawowa nr 202: Powstała w latach 1832-1833, a w 2005 roku nadano jej imię Jana Pawła II.
- Kościół pw. św. Andrzeja Boboli: Drewniany kościół z 1838 roku, obecnie w Skansenie Łódzkiej Architektury Drewnianej.
- Skrzyżowanie „słoneczne”: Jedno z dwóch takich w Polsce, z unikalnym planem ośmioramiennej gwiazdy.
- Młyn motorowy: Obiekt z okresu międzywojennego.
Podsumowanie
Nowosolna to obszar o bogatej historii, który przeszedł znaczące zmiany demograficzne i administracyjne. Jego unikalny układ przestrzenny oraz różnorodność obiektów kulturowych czynią go interesującym miejscem w granicach Łodzi.
