Nowinki w Szachach
Nowinka to ruch wykonany we wczesnej fazie partii szachowej, który jest stosowany po raz pierwszy. Teoria otwarć szachowych obejmuje wiele znanych wariantów, jednak nie wyczerpuje wszystkich możliwości, jakie oferują szachy. Nowinki są zazwyczaj wynikiem starannej analizy arcymistrzów, którzy poszukują nieznanych przeciwnikom ruchów.
Nowinką nazywa się tylko takie posunięcie w debiucie, które przynosi korzyść. Przykład fałszywej nowinki miał miejsce w 1988 roku, kiedy to Viswanathan Anand, czołowy szachista, dał się zwieść błędnemu komentarzowi w Šahovskim Informatorze.
Przykład Partii: A. Zapata – V. Anand, Biel 1988
Partia rozpoczęła się od posunięć:
- 1. e4 e5
- 2. Sf3 Sf6
- 3. Sxe5 d6
- 4. Sf3 Sxe4
- 5. Sc3 Gf5??
W partii Anthony Miles – Larry Christiansen (San Francisco, 1987) posunięcie 5…Gf5 zostało uznane za nowinkę, mimo że było błędne. Po ruchu 6. He2 czarne poddały się, ponieważ nie mogły obronić skoczka:
- 6…d5 7.d3
- 6…He7? 7.Sd5!
Ta partia jest jednym z najkrótszych przegranych przez arcymistrza w oficjalnym turnieju.
Podsumowanie
Nowinki w szachach to istotny element strategii debiutowej. Analiza i poszukiwanie efektywnych ruchów stanowią klucz do sukcesu w partiach. Przykład Ananda ilustruje, jak łatwo można paść ofiarą błędnej interpretacji. Warto być ostrożnym, analizując nowinki w teorii otwarć.
