Notacja polska
Notacja polska, znana również jako zapis przedrostkowy, notacja Łukasiewicza, notacja prefiksowa oraz symbolika beznawiasowa, to sposób zapisu wyrażeń logicznych i arytmetycznych. W tej notacji operator jest umieszczany przed operandami (argumentami). Sposób ten został wynaleziony w 1924 roku.
Charakterystyka notacji polskiej
- Operator występuje przed operandami.
- Umożliwia zapis wyrażeń bez użycia nawiasów.
- Znajduje zastosowanie w różnych językach programowania.
Porównanie z innymi notacjami
Alternatywą dla notacji polskiej jest zapis przyrostkowy (odwrotna notacja polska), który jest wykorzystywany w takich językach jak Forth, Tcl i PostScript.