Wprowadzenie do jednostek miar w Danii i Norwegii
Najwcześniejsze jednostki miar w Danii i Norwegii mają swoje korzenie w tradycji związanej z budową łodzi. Przykładem jest łódź Kvalsund, zbudowana około 700 roku, która miała długość 60 stóp. W miarę upływu czasu, jednostki miar ewoluowały, a w 1541 roku wprowadzono miarę alen, definiując ją jako Sjælland alen. W 1824 roku podstawową jednostką długości stał się fot, a system metryczny wprowadzono w 1887 roku.
Miary długości
- skrupel – 1/12 linje (0,18 mm)
- linje – 1/12 tomme (2,18 mm)
- tomme – 1/12 fot (26,1 mm)
- fot – 1/2 alen (313,74 mm od 1824 roku)
- alen – 627,48 mm (różna w zależności od regionu)
- favn – 3 alen (1,882 m)
- mil – 18000 alen (11,295 km)
Morskie miary długości
- favn – 3 alen (1,88 m)
- kabellengde – 100 favner (188 m)
- sjømil – mila morska (1852 m)
Powierzchnia
- mål – 100 kvadrat rode (984 m²)
- tønneland – 4 mål
Objętość
- favn – 2,232 m³ (używana do pomiaru drewna)
- tønne – 138,9 litra
Masa
- pund – 2 merker (0,4984 kg)
- skippund – 159,488 kg
Jednostki monetarne
- riksdaler – waluta do 1813 roku
- speciedaler – używana od 1816 roku
- øre – 1/100 korony
Nazwy liczb
- tylft – tuzin (12)
- snes – dwadzieścia (20)
Omawiane jednostki miar i wag mają bogatą historię i były wykorzystywane w codziennym życiu w Danii i Norwegii przez wieki, a ich definicje ulegały zmianom w miarę ewolucji społeczności i systemów pomiarowych.
