Nizina Podlaska
Nizina Podlaska to kraina geograficzna położona we wschodniej i północno-wschodniej Polsce, przecięta wzdłuż rzeki Bug. W przeszłości bywała łączona z Niziną Mazowiecką, tworząc Nizinę Mazowiecko-Podlaską. Region ten składa się z dwóch makroregionów: Niziny Północnopodlaskiej, położonej na północ od Bugu, oraz Niziny Południowopodlaskiej.
Charakterystyka geograficzna
W północnej i środkowej części Niziny Podlaskiej, ukształtowanej pod wpływem zlodowacenia, teren jest falisty. Natomiast wzdłuż pradoliny Wieprza i Krzny przeważają równiny, będące efektem zlodowacenia odrzańskiego. Region obfituje w mokradła i rzeki, w tym Narew, Biebrzę i Supraśl, a także ogromne Bagna Biebrzańskie.
Rolnictwo i zagospodarowanie
Region charakteryzuje się średnim zaludnieniem oraz słabym rozwojem rolniczym. Nieurodzajne gleby i krótki okres wegetacyjny wpływają na wybór upraw – dominują rośliny mało wymagające, takie jak:
- ziemniaki
- żyto
- len
- konopie
- rzepak
Zagospodarowanie turystyczne jest ograniczone.
Kultura i dziedzictwo
W Nizinie Podlaskiej można spotkać elementy różnych kultur, które wciąż są obecne w krajobrazie. Do najważniejszych należą:
- Prawosławni – Bielsk Podlaski, Święta Góra Grabarka
- Staroobrzędowcy – cerkiew w Gabowych Grądach
- Muzułmańskie gminy Tatarów Polskich – meczety w Kruszynianach i Bohonikach
- Ślady kultury żydowskiej – synagogi w Orli, Tykocinie i Supraślu
Do początku XX wieku na tym obszarze mieszkali unici podlascy, mający swoją parafię w Kostomłotach.
Ochrona przyrody
W regionie znajdują się także obszary pierwotnej przyrody, takie jak:
- Puszcza Białowieska
- Puszcza Knyszyńska
- Bagna Biebrzańskie
Nazewnictwo
Termin „Nizina Podlaska” nie jest obecnie uznawany za ściśle naukowy. W przeszłości odnosił się głównie do Niziny Północnopodlaskiej, podczas gdy część południowa była zaliczana do Niziny Mazowieckiej. Z tego względu nazwa ta jest uważana za przestarzałą i niejednoznaczną.