Nizina Chińska
Nizina Chińska, znana również jako Wielka Nizina Chińska lub Nizina Północnochińska, to rozległy obszar położony we wschodnich Chinach, który rozciąga się od wybrzeży Morza Żółtego do Wschodniochińskiego. Powierzchnia niziny wynosi około 300 tys. km², a jej północna krawędź obejmuje Pekin, stolicę Chin.
Geologia i ukształtowanie terenu
Nizina Chińska powstała w obrębie zapadliska prekambryjskiej platformy chińskiej. Jej pokrywę stanowią skały paleozoiku, mezozoiku i kenozoiku, a także aluwia rzeczne, głównie z okresu plejstoceńskiego i holoceńskiego, które pochodzą z erozji Wyżyny Lessowej. Kształtowanie się tej niziny było w dużej mierze wynikiem działalności akumulacyjnej rzeki Huang He, której zmieniający się bieg wielokrotnie wpływał na układ terenu.
Warunki środowiskowe
Specyficzne warunki wodne i glebowe Niziny Chińskiej są efektem wielowiekowej działalności człowieka. Rzeki są często ujęte w obwałowania, co prowadzi do powodzi i zmieniającego się koryta Huang He. Intensywna uprawa ryżu w sztucznie nawadnianych polach wpływa na skład chemiczny gleby, a w niektórych rejonach występuje problem zasolenia gleb w wyniku nieefektywnego nawadniania.
Rolnictwo i zasoby naturalne
Nizina Chińska jest jednym z najstarszych ośrodków osadnictwa rolniczego w Azji, charakteryzującym się dużą gęstością zaludnienia. Urodzajne gleby aluwialne sprzyjają intensywnemu rozwojowi rolnictwa, w tym uprawie:
- pszenicy
- herbaty
- prosa
- sorga
- ryżu
- orzeszków ziemnych
- tytoniu
- kukurydzy
- bawełny
- soi
Obszar ten jest również bogaty w surowce naturalne, w tym pokłady węgla kamiennego, rud żelaza oraz ropy naftowej.
Podsumowanie
Nizina Chińska to kluczowy region dla rolnictwa i gospodarki Chin, a jej specyficzne warunki geologiczne oraz działalność człowieka mają znaczący wpływ na rozwój tego obszaru.
