Nimrod – Postać Legendarny Władcy
Nimrod (hebr. נִמְרוֹדֿ) to postać znana w tradycji żydowskiej i islamskiej, wielokrotnie wspomniana w Biblii, opisywana jako legendarny myśliwy i władca Mezopotamii.
Przekaz Biblijny
Nimrod jest wspomniany w Księdze Rodzaju. Był prawnukiem Noego, wnukiem Chama i synem Kusza. W Biblii opisany jest jako „najsławniejszy na ziemi myśliwy” oraz pierwszy władca miast Babel, Uruk, Akad i Kalne w kraju Szinear (Księga Rodzaju 10,9-10). W 1888 roku Charles Auguste Bruston zasugerował, że imię Nimrod może być związane z Liczbą Bestii.
Tradycja Żydowska
Chociaż Biblia tego nie stwierdza, według tradycji żydowskiej Nimrod miał zainicjować budowę miasta Babel oraz wieży. Józef Flawiusz, żydowski historyk z I wieku n.e., opisał Nimroda jako despotycznego władcę, który dążył do odwrócenia ludzi od bojaźni Bożej, uzależniając ich życie od swojej władzy. W jego opowieści, ludzie ochoczo poddali się jego nakazom i zaczęli budować wieżę, która szybko rosła ku niebu.
Tradycja Islamska
Nimrod przetrwał także w tradycji islamskiej, a jego imię pojawia się w nazwach ruin, takich jak Kalhu (obecne Nimrud) i Borsippa (Birs Nimrud). Nie znaleziono jednak mezopotamskich źródeł dotyczących legendy o Nimrodzie.
Nimrod w Literaturze
Amerykańska poetka Anna Hempstead Branch stworzyła epos filozoficzny zatytułowany Nimrod, który opublikowano w 1910 roku w tomie Rose of The Wind, and Other Poems.
Bibliografia
- Jeremy Black, Anthony Green, Słownik mitologii Mezopotamii, Wydawnictwo „Książnica”, Katowice 1998, s. 136
