Niemirów
Niemirów to wieś w Polsce, położona w województwie podlaskim, w powiecie siemiatyckim, w gminie Mielnik, blisko granicy z Białorusią, nad rzeką Bug. Miejscowość uzyskała prawa miejskie w 1616 roku, a w 1897 roku została zdegradowana do rangi wsi. W latach 1975–1998 znajdowała się w województwie białostockim. Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Stanisława.
Historia
Okolice Niemirowa były zamieszkane już w XIII wieku. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1495 roku, kiedy nosiła nazwę Niwice. W 1548 roku wieś otrzymała nadanie od króla Zygmunta Augusta dla Stanisława Niemiry. W 1620 roku, po utworzeniu rynku i budowie kościoła, Niemirów został uznany za miasto. Po szwedzkich zniszczeniach w XVII wieku liczba mieszkańców spadła do 88. Miasto odbudowano w XVIII wieku, a w 1775 roku uzyskało prawo do organizacji targów.
W XIX wieku Niemirów przeszedł w ręce różnych właścicieli, a w 1875 roku utracił prawa miejskie. W latach 1921 wieś liczyła 777 mieszkańców. Wybuch II wojny światowej spowodował, że ludność musiała opuścić miejscowość, lecz wróciła po zajęciu terenów przez Niemców w 1941 roku.
Obiekty zabytkowe i turystyczne
Niemirów zachował część swojego dawnego układu urbanistycznego oraz kilka interesujących zabytków:
- Kościół św. Stanisława – barokowo-klasycystyczny, pierwotnie drewniany, zbudowany w 1780 roku, z bogatym wyposażeniem.
- Brama z dzwonnicą – z 1823 roku, w stylu barokowo-klasycystycznym, otoczona murem.
- Góra Zamkowa – miejsce średniowiecznego grodziska, które strzegło przeprawy przez Bug.
- Resztki cmentarza żydowskiego – niedaleko granicy, z nielicznymi zachowanymi macewami.
- Betonowe schrony Linii Mołotowa – zbudowane w latach 1940-41, będące pozostałością po sowieckich umocnieniach.
W miejscowości znajduje się również czynna przeprawa promowa przez Bug, co stanowi istotny punkt komunikacyjny w regionie.
