Nazwa solmizacyjna
Nazwa solmizacyjna to alternatywna dla literowej nazwa dźwięku muzycznego, używana głównie w ćwiczeniach wokalnych. Dźwięki oktawy oznaczone solmizacyjnie to:
- do
- re
- mi
- fa
- sol
- la
- si
- do
Solmizacja
Solmizacja to system głosek stosowanych w nauce śpiewu, który ułatwia odczytywanie zapisu nutowego melodii. Została wprowadzona przez Gwido z Arezzo w XI wieku. Wprowadził on skalę sześciostopniową, oznaczając poszczególne stopnie pierwszymi zgłoskami kolejnych wersów hymnu na cześć św. Jana:
Ut queant laxis, Re sonare fibris. Mi ra gestorum, Fa muli tuorum. Sol ve polluti La bii reatum Sancte Ioannes
Ewolucja systemu
W XVI wieku Anzelm z Flandrii wprowadził zmiany, łącząc pierwsze litery ostatnich wyrazów hymnu, co zaowocowało powstaniem dźwięku si. Natomiast w XVII wieku do zastąpiło ut, co było inicjatywą Giovanniego Battisty Doniego. Zmiana ta wynikała z łatwiejszej wymowy sylaby otwartej (zakończonej samogłoską) w porównaniu do sylaby zamkniętej (zakończonej spółgłoską). Mimo to, w niektórych krajach, zwłaszcza francuskojęzycznych, tradycyjne ut jest nadal stosowane.
