Nastawa ołtarzowa

Nastawa Ołtarzowa

Nastawa ołtarzowa, znana również jako retabulum, to dekoracja ołtarza w kościele, która może przybierać formę malowidła, płaskorzeźby lub rzeźby. Zazwyczaj znajduje się w tylnej części ołtarza, umieszczona bezpośrednio na mensie lub na osobnym postumencie.

Historia nastawy sięga XI wieku, kiedy to zaczęła być stosowana jako dekoracja w formie malowanej, płaskorzeźby lub rzeźby. W renesansie nastawa ewoluowała w kierunku bardziej złożonej kompozycji architektonicznej, często wielokondygnacyjnej, w której centralnym punktem był obraz lub rzeźba.

Znaczenie i funkcje

Nastawa ołtarzowa pełni nie tylko funkcję dekoracyjną, ale także religijną, podkreślając sakralny charakter miejsca. Elementy te są integralną częścią architektury sakralnej i mają na celu ukazanie historii i tradycji sztuki chrześcijańskiej.

Przykłady i literatura

• Piotr Skubiszewski, Le retable gothique sculpté: entre le dogme et l’univers humain, Colmar 1989.

Nastawy ołtarzowe są ważnym elementem sztuki chrześcijańskiej oraz architektury sakralnej, ukazując bogactwo i różnorodność stylów w ciągu wieków.