Podklasa Ophioglossidae
Ophioglossidae to podklasa roślin należących do królestwa roślin, klasy paproci (Polypodiopsida). Jest jedną z czterech linii rozwojowych w obrębie tej klasy, znajdując się między skrzypowymi (Equisetidae) a strzelichowymi (Marattiidae). Współczesne rzędy tej podklasy to nasięźrzałowce (Ophioglossales) oraz psylotowce (Psilotales), które obejmują 12 rodzajów i około 129 gatunków.
Cechy charakterystyczne
Gametofit Ophioglossidae rozwija się pod ziemią i jest myko-heterotroficzny, co oznacza, że nie zawiera chlorofilu. Sporofit, z kolei, jest rośliną naziemną, na ogół u nasięźrzałowców, lub epifitem u psylotowców. Poniżej przedstawiono kilka kluczowych cech tych roślin:
- Łodygi: Płożące, mięsiste kłącza; psylotowce nie mają korzeni, podczas gdy nasięźrzałowce rozwijają korzenie bez włośników.
- Liście psylotowców: Silnie zredukowane, często pozbawione żyłek lub z pojedynczymi żyłkami.
- Liście nasięźrzałowców: Składają się z mięsistego ogonka i często podzielonej blaszki.
- Zarodnie: U psylotowców rozwijają się w synangium, a u nasięźrzałowców są rozmieszczone wzdłuż sporoforu liścia.
Pozycja systematyczna
W 2011 roku Maarten Christenhusz i in. zintegrowali rzędy Ophioglossales i Psilotales w ramach podklasy Ophioglossidae, co zostało potwierdzone w kolejnych pracach w 2014 oraz 2015 roku. W systematyce Nitta i in. (2022) nasięźrzałowce zajmują istotną pozycję w tej grupie roślin.
Podsumowując, Ophioglossidae to podklasa roślin naczyniowych, charakteryzująca się unikalnymi cechami morfologicznymi i ekologicznymi, które odzwierciedlają ich przystosowania do różnych warunków środowiskowych.
