Narteks w architekturze
Narteks, znany również jako narthex lub nartex, to element architektoniczny występujący w wczesnochrześcijańskiej, bizantyjskiej oraz wczesnośredniowiecznej architekturze. Stanowił on kryty przedsionek, zlokalizowany przy przedniej ścianie kościoła.
Struktura Narteksu
Pierwotnie narteks wyewoluował z podcienia otaczającego dziedziniec kościoła i składał się z dwóch części:
- Exonartex – otwarta część zewnętrzna, przypominająca portyk.
- Esonartex – część wewnętrzna, znajdująca się w obrębie budowli, jak np. w bazylice św. Ambrożego w Mediolanie.
Funkcja Narteksu
Narteks pełnił istotną rolę w życiu wspólnoty kościelnej, będąc miejscem przeznaczonym głównie dla katechumenów i pokutników. W architekturze romańskiej jego funkcja uległa zmianie, przekształcając się w kruchtę.
