Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy
Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy został założony 21 maja 1926 roku. Organizacja ta związana była z Chrześcijańską Demokracją oraz Wojciechem Korfantym. Powstała w wyniku wyodrębnienia się z Związku Powstańców Śląskich, który wspierał Józefa Piłsudskiego. Kontynuowała działalność Związku b. Powstańców i Żołnierzy, zarządzanego przez Stanisława Krzyżowskiego i Jana Kędziora.
W styczniu 1932 roku, po połączeniu ze Związkiem Obrońców Śląska, organizacja zmieniła nazwę na Związek Powstańców i b. Żołnierzy, a później przyjęła nazwę Związek Narodowych Powstańców i b. Żołnierzy.
Odznaka organizacji
Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy ustanowił w 1927 roku swoją odznakę. Był to krzyż czteroramienny, na którym znajdował się srebrny orzeł śląski z tarczą herbową, na której umieszczono popiersie króla Bolesława Chrobrego z mieczem w dłoni.
Działacze
Wśród głównych działaczy organizacji byli:
- Wojciech Korfanty – współzałożyciel
- Władysław Tempka – współzałożyciel
- Stanisław Krzyżowski
- Bolesław Palędzki
- Jan Kędzior
- Aleksander Skowroński
Podsumowanie
Narodowy Związek Powstańców i Byłych Żołnierzy odegrał ważną rolę w historii organizacji kombatanckich w II Rzeczypospolitej, szczególnie na Śląsku.