Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie – Państwowy Instytut Badawczy

Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie

Narodowy Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie, wcześniej znany jako Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie, jest największą placówką onkologiczną w Polsce. Siedziba instytutu mieści się w Warszawie, a dodatkowe oddziały znajdują się w Krakowie i Gliwicach.

Historia

Instytut został założony 29 maja 1932 roku z inicjatywy Marii Skłodowskiej-Curie jako Instytut Radowy. W 1951 roku połączono go z innymi jednostkami, tworząc Instytut Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie. W czasie II wojny światowej instytut doznał znacznych zniszczeń, jednak po wojnie wznowił działalność w 1946 roku. W kolejnych latach wprowadzano nowe oddziały i zakłady, rozwijając ofertę diagnostyczno-terapeutyczną.

Charakterystyka

W 2018 roku instytut realizował 80% krajowego zapotrzebowania na leczenie niektórych rzadkich nowotworów. Zatrudniał 437 lekarzy i rocznie przyjmował blisko 400 tys. pacjentów w trybie ambulatoryjnym oraz hospitalizował ponad 50 tys. chorych. Misją instytutu jest nie tylko leczenie chorych, ale także prowadzenie badań nad nowotworami oraz optymalizacja terapii.

Obszary badań

Biologiczne podłoże chorób nowotworowych
Analityczna i molekularna epidemiologia nowotworów
Rozwój metod diagnostyki nowotworów
Optymalizacja i indywidualizacja terapii przeciwnowotworowej

Instytut dysponuje 1357 łóżkami szpitalnymi, z czego 718 znajduje się w Warszawie, 174 w Krakowie, a 465 w Gliwicach. Obecnie trwa rewitalizacja i rozbudowa infrastruktury, której wartość szacuje się na 872 mln zł.

Badania kliniczne

Instytut prowadzi badania kliniczne zarówno komercyjne, jak i niekomercyjne, w tym badania wczesnych faz, mające na celu ocenę bezpieczeństwa i skuteczności nowoczesnych terapii. To tutaj powstał pierwszy w Polsce oddział badań wczesnych faz.