Napęd kołowy statku
Napęd kołowy, znany także jako napęd łopatkowy, wykorzystuje obracające się koła łopatkowe, które częściowo zanurzone są w wodzie, jako pędnik. Istnieją dwa główne typy statków z takim napędem: bocznokołowce i tylnokołowce.
Rodzaje napędu kołowego
- Bocznokołowiec: Posiada dwa koła łopatkowe umieszczone po obu burtach statku, w osłonach zwanych tamborami. Jest to bardziej powszechny typ.
- Tylnokołowiec: Ma koła umieszczone na końcu kadłuba, za rufą statku. Ten typ jest mniej popularny.
- Układ centralny: Sporadycznie stosowane są statki z kołami łopatkowymi umieszczonymi centralnie w kadłubie.
Statki te najczęściej napędzane są maszyną parową, ale zdarzają się również jednostki napędzane silnikami spalinowymi. W przypadku napędu spalinowego występują wibracje, które mogą negatywnie wpływać na trwałość statku.
Zalety i wady
Tylnokołowce charakteryzują się mniejszą szerokością, co jest istotne podczas żeglugi w kanałach i śluzach. Jednakże zużywają one więcej paliwa (o około 10% więcej) oraz mają przesunięty środek obrotu, co sprawia, że bocznokołowce lepiej radzą sobie na nieuregulowanych rzekach.
Przykłady statków
Największym statkiem o napędzie bocznokołowym był SS Great Eastern z 1858 roku. Z kolei najmniejszymi jednostkami z napędem kołowym są rowery wodne.
Podsumowanie
Napęd kołowy statków, choć mniej popularny w nowoczesnym żeglarstwie, ma swoje unikalne cechy i zastosowania. Jego różnorodność typów i konstrukcji pozwala na dostosowanie do różnych warunków żeglugi.
