Nanna, Nannar – Bóg Księżyca w Mitologii Sumerów
Nanna, znany również jako Nannar, Suen, Zuen czy Sin, to sumeryjski bóg Księżyca. Inne imiona tego bóstwa to Aszimbabar, Namrasit oraz Inbu, a jego imię często zapisywano jako liczbę trzydzieści, co odnosi się do dni w miesiącu księżycowym.
Pochodzenie i Rodzina
Nanna był synem Enlila i Ninlil. Jego żoną była Ningal, z którą miał dwoje dzieci: Utu (Szamasza) oraz Inannę (Isztar).
Miejsca Kultu
Głównym miejscem kultu Nanny była świątynia E-hulhul, znana jako „Dom radości”, zlokalizowana w Harran (dzisiejsza Turcja). Inne ważne świątynie znajdowały się w:
- Ur
- Borsippie
- Uruku
- Aszur
- Babilonie
- Agade
- Kalchu
- Larsie
- Temie (Półwysep Arabski)
W Ur kapłanki Nanny były wybierane z rodziny królewskiej, a najsłynniejszą z nich była Enheduanna, poetka i córka Sargona Wielkiego.
Znaczenie Kultu
Kult Nanny miał duże znaczenie wśród mezopotamskich kupców, którzy preferowali podróżowanie nocą przy blasku Księżyca. Władca Babilonii, Nabonid (555-539 p.n.e.), dążył do uczynienia boga Sina głównym bóstwem panteonu, co spotkało się z oporem kapłanów Marduka. Kulminacja kultu miała miejsce do 382 roku, kiedy cesarz Teodozjusz I Wielki nakazał zburzenie świątyni w Harranie.
Symbolika i Zwierzęta
Symbol Nanny to sierp wschodzącego Księżyca lub barka, którą podróżował po nocnym niebie. W mitologii związany jest również z bykiem lub lwem-smokiem.
Przypisy
Bibliografia
Kategoria: Bóstwa mezopotamskie, Bóstwa lunarne.
