Guru Nanak
Nanak (15 kwietnia 1469 – 22 września 1539) był indyjskim reformatoriem religijnym, założycielem i pierwszym guru sikhizmu. Urodził się w wiosce Talwandi, obecnie znanej jako Nankana Sahib, w pobliżu Lahaur w Pakistanie, w rodzinie kupieckiej wyznającej hinduizm.
Życie i Objawienie
Od najmłodszych lat interesował się kwestiami duchowymi i religiami. W wieku 28 lat, podczas medytacji w rzece, doznał objawienia, które zmieniło jego życie. Zrozumiał, że Bóg nie mieści się w ramach koncepcji islamskiej ani hinduistycznej. Po trzech dniach spędzonych w medytacji, według sikhów, został zabrany do nieba i napojony boską amrytą.
Nauki i Wartości
Guru Nanak nauczał, że Boga należy czcić w sercu, odrzucając formalizmy liturgiczne. Jego nauki były połączeniem elementów islamu (wiara w jednego Boga i egalitaryzm) oraz hinduizmu (wiara w reinkarnację). Był przeciwny systemowi kastowemu oraz praktykom takim jak sati.
Dziedzictwo
Przed swoją śmiercią Nanak zorganizował dużą grupę wyznawców. Jego najstarszy syn, Śri Ćhand, założył tradycję sadhu znaną jako udasi, która z czasem oddzieliła się od sikhizmu i stała się częścią współczesnych tradycji ascetycznych hinduizmu.
Bibliografia
- Owen Cole W., Sambhi, Piara Singh: Sikhowie. Wiara i życie, Wydawnictwo Łódzkie 1987
