Nalokson – Charakterystyka i Zastosowanie
Nalokson to organiczny związek chemiczny, lek opioidowy, stosowany głównie w medycynie do odwracania skutków działania opioidów. Działa jako antagonista receptorów opioidowych (µ > κ >= δ), neutralizując efekty takie jak depresja oddechowa, zwężenie źrenic czy niedociśnienie. Lek nie wywołuje uzależnienia ani tolerancji.
Zastosowanie
- Odwracanie działania opioidów: Nalokson jest stosowany w leczeniu zatruć opioidowych oraz w anestezjologii po operacjach z użyciem narkotyków.
- Profilaktyka zaparć: Używany w preparatach z oksykodonem, przeciwdziała zaparciom wywołanym przez opioidy.
- Diagnostyka uzależnień: Stosowany w diagnostyce narkomanii oraz w leczeniu substytucyjnym uzależnienia od opioidów.
Zatrucie opioidami
Dorośli
Początkowa dawka wynosi od 400 do 2000 mikrogramów dożylnie, powtarzana co 2-3 minuty do uzyskania oddechu i świadomości. Jeśli po 10 mg brak poprawy, przyczyna może być inna.
Dzieci
Początkowa dawka to 10 mikrogramów na kg masy ciała, z możliwością zwiększenia do 100 mikrogramów na kg.
Wyprowadzanie ze znieczulenia
Dorośli
Dawka wynosi od 100 do 200 mikrogramów dożylnie, z możliwością dodatkowych dawek po 1-2 godzinach.
Dzieci
Dawka wynosi 10 mikrogramów na kg masy ciała, z opcją zwiększenia.
Depresja oddechowa u noworodków
Podaje się 10 mikrogramów na kg masy ciała, powtarzając co 2-3 minuty. Można także zastosować jednorazową dawkę 200 mikrogramów.
Farmakokinetyka
Efekty pojawiają się w ciągu 0,5-2 minut po podaniu dożylnym. U osób uzależnionych mogą wystąpić objawy abstynencyjne. Działania niepożądane obejmują tachykardię, nadciśnienie, a także objawy u noworodków, takie jak drgawki i uporczywy płacz.
Nalokson jest kluczowym lekiem w zarządzaniu skutkami przedawkowania opioidów oraz w leczeniu uzależnień, co czyni go istotnym elementem terapii w medycynie ratunkowej i psychiatrycznej.
