Amunicja 7,62 × 25 mm TT
Amunicja 7,62 × 25 mm TT, znana również jako 7,62 mm Tokariewa, została wprowadzona do uzbrojenia Armii Czerwonej w 1930 roku. Jest to standardowy nabój pistoletowy, który powstał jako wariant niemieckiego naboju 7,63 × 25 mm Mausera, z niewielkimi różnicami w kalibrze.
Specyfikacja
Nabój Tokariewa posiada łuskę butelkową oraz pocisk, który najczęściej ma rdzeń ołowiany i stalowy płaszcz pokryty miedzią. Standardowe elaborowanie naboju odbywało się przy użyciu prochu P-45, P-85 lub P-125. W trakcie II wojny światowej wprowadzono także wersje naboju z pociskiem smugowym oraz przeciwpancerno-zapalającym.
Historia i zastosowanie
- Po II wojnie światowej, 7,62 × 25 mm TT stał się standardowym nabojem w krajach Układu Warszawskiego oraz w Chińskiej Republice Ludowej i Jugosławii.
- Produkcja w Polsce miała miejsce w latach 1948–1956.
- W latach 90. XX wieku nabój zyskał popularność w Rosji wśród płatnych zabójców, ze względu na swoje właściwości przeciwpancerne oraz dostępność tanich pistoletów TT.
- Amunicja była również używana w pistoletach maszynowych, takich jak PPD wz. 34/38, PPSz wz. 1941 oraz PPS wz. 1943.
Podsumowanie
Amunicja 7,62 × 25 mm TT ma bogatą historię i wszechstronność zastosowania, co czyni ją istotnym elementem uzbrojenia wielu armii oraz w kontekście cywilnym w różnych regionach świata.