5,56 × 45 mm – to nabój pośredni, który stał się standardowym nabojem NATO.
Historia
Po II wojnie światowej wiele krajów, w tym państwa NATO, rozpoczęło prace nad amunicją pośrednią. W Wielkiej Brytanii wprowadzono nabój .280 Mk1Z, jednak pod wpływem USA, w latach 50. XX wieku, standardowym nabojem NATO stał się 7,62 × 51 mm. W tym czasie w USA opracowano nowy nabój .223 Remington (5,56 × 45 mm) na bazie .222 Remington Magnum. Eugene Stoner stworzył karabin Armalite AR-15, który został przyjęty przez US Air Force w 1962 roku, a później przez US Army jako M16. Amunicja M193 z pociskiem zwykłym zyskała popularność, mimo że początkowo była traktowana jako tymczasowa.
5,56 × 45 mm NATO (SS109)
Produkcję amunicji 5,56 mm rozpoczęły belgijskie zakłady FN, tworząc najpierw naboje SS92, a następnie modernizując je do wersji SS109 z dłuższym pociskiem. Nowe naboje oferowały lepsze osiągi balistyczne i w latach 80. XX wieku stały się standardem NATO. W 1982 roku przyjęto je do uzbrojenia US Marine Corps jako M855. W Polsce nabój 5,56 mm NATO został wprowadzony w 1997 roku.
Wymiary naboju
Wymiary naboju 5,56 × 45 mm są podane w milimetrach.
Wersje
5,56 × 45 mm M193
- M193 – pocisk zwykły (masa: 3,56 g, prędkość: 1005 m/s)
- M196 – pocisk smugowy (masa: 3,43 g)
- XM777 – pocisk eksperymentalny (masa: 3,46 g)
- XM778 – pocisk smugowy eksperymentalny (masa: 3,46 g)
5,56 × 45 mm SS109 (M855)
- SS109 – pocisk zwykły (masa: 4,0 g, prędkość: 948 m/s)
- P112 – pocisk przeciwpancerny (masa: 4,0 g, prędkość: 922 m/s)
- L110 (M856) – pocisk smugowy (masa: 4,14 g, prędkość: 860 m/s)
Bibliografia
- Ireneusz Chloupek, Trudna droga na szczyt, „Komandos” 4/1996, ISSN 0867-8669.
